Hvala cure,lakse je zivjeti kad znas da ima ljudi koji te razumiju jer imam osijecaj da me nitko iz moje okoline nit shvaca,nit razumije moju bol.Jedino sam sigurna,sva ta fizicka bol ce proci,ali ja sam od tog dana okrenula jednu novu stranicu u zivotu,stranicu tuge i sunce vise nikad nece isto sjati,nit ce cvijece isto mirisati,nit cu se ja ikad vise od srca nasmijati.Sjecam se svoje pokojne bake,ona dok je bila ziva,ono sto ja pamtim i sto mi je ostalo u sijecanju,tako su pricale nekad stare zene,nikad nije pojela prvo voce jer je govorila da ce ga onda biti zeljan njen sin andjeo na nebu.Tako cu i ja,odreci ga se zauvijek,tog prvog,ranog voca,ne bi li zafalilo mojoj princezi na nebu.(boli me dusa)