Odusevio me Namesake Jhumpe Lahiri, prica o indijskoj obitelji u Americi.
Nacin pricanja me podsjetio na Zeruyu, i onda shvatim da je stvar u prezentu, obje pisu skoro iskljucivo u prezentu.
Samo Lahiri nema Zeruyinog ocajavanja i drame, naprotiv jedna vrlo optimisticna i lagahna, a mudra knjizica.
Ima i film, al to cu tek pogledati.
 |
|||
